Krossobanen en op zoek naar het wandelpad

Vandaag werd het weer een mooie dag.
We hadden allemaal lekker geslapen en we stonden op met een strak blauwe lucht.
De afgelopen weken hebben we bijna alleen maar blauwe luchten gehad echt super mooi weer.
Na het ontbijt en het goedemorgen zeggen tegen de koeien door de kinderen reden we naar de krossobanen,
Dit is de oudst kabelbaan van europa.
Vanaf hier kan je leuke wandelingen maken.
De kabelbaan is gebouwd in 1928 en in 4,5 minuut ben je boven op de berg.
Vanuit daar starten we met de Solstien wandeling. Deze hebben we al eens gelopen maar nu wilde we vanuit die wandeling dieper het park ingaan.
In dit park leeft de grootste kudde wilde rendieren dus misschien kwamen we ze nog wel tegen.
Het eerste stuk van deze wandeling is wat zwaarder 2,5 km omhoog met treden en steilere paadjes maar na drie weken wandelen ging het eigenlijk heel soepel en waren we zo boven.
De zon scheen goed het was heerlijk boven in de bergen.
We kwamen bijna niemand tegen en het was er zo lekker stil.
We liepen verder en zagen een smal pad. Dit pad liepen we in maar al snel hield het pad op. We liepen verder en hadden wel een beetje een punt waar we heen wilde.
Het werd steeds drassiger en we wilde niet weer in een moeras terechtkomen. We liepen ergens omhoog om te kijken of we ergens een pas zagen. We zagen nog nergens een pas dus liepen we verder naar de volgende heuvel in de hoop daar een pad te zien.
Het duurde even maar uiteindelijk zagen we een klein smal paadje.
We liepen erheen en besloten dat pad te volgen, geen idee waar het heen ging.
Het pad was op sommige stukken erg modderig en we zagen ook een keer een pad wegspringen.
Uiteindelijk kwamen we bij een groot meer met daaromheen huisjes er stonden ook wat autos. We wisten echt niet waar we nu waren maar dat maakt het altijd wel leuk.
We besloten de grindweg te volgen en voor ons zagen we de gaustatoppen dit is een grote berg en deze zagen we ook aan het begin van de wandeling dus als we deze een beetje volgde moest het goed komen.
We zagen een man met zijn hond op een quad voorbij komen, hij zwaaide vriendelijk en dick zei he die man zagen we ook toen we aan de wandeling begonnen.
Dus we bleven het pad volgen in de hoop dat deze weer bij de kabelbaan uitkwam en dat deed het ook.
Uiteindelijk hebben we 10km gelopen maar moe waren we nog niet.
We pakte de kabelbaan naar beneden en haalde een lekker ijsje.
Bij ons hutje hebben we nog even lekker in de zon gezeten.
De laatste avond in Noorwegen. Nog even genieten....